Praeclare hoc quidem.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Quos nisi redarguimus, omnis virtus, omne decus, omnis vera laus deserenda est. Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum. Duo Reges: constructio interrete. Facit igitur Lucius noster prudenter, qui audire de summo bono potissimum velit;

• Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore.
• Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;
• Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria?
• Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.
• Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

Si est nihil in eo, quod perficiendum est, praeter motum ingenii quendam, id est rationem, necesse est huic ultimum esse virtute agere;

Itaque Epicurus semper hoc utitur, ut probet voluptatem
natura expeti, quod ea voluptas, quae in motu sit, et parvos
ad se alliciat et bestias, non illa stabilis, in qua tantum
inest nihil dolere.

Nihilo magis.

Verum esto;

Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas?

Optime, inquam.

Nemo igitur esse beatus potest.

Quis est, qui non oderit libidinosam, protervam adolescentiam? Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Ut necesse sit omnium rerum, quae natura vigeant, similem esse finem, non eundem.

1. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
2. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
3. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres.
4. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
5. Totum genus hoc Zeno et qui ab eo sunt aut non potuerunt aut noluerunt, certe reliquerunt.

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus. Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Septem autem illi non suo, sed populorum suffragio omnium nominati sunt. Ampulla enim sit necne sit, quis non iure optimo irrideatur, si laboret? Atqui eorum nihil est eius generis, ut sit in fine atque extrerno bonorum.